فیبروم رحم چیست؟

آنچه می خوانید...

فیبروم ها تومور های غیرطبیعی هستند که در داخل یا روی رحم خانم ها ایجاد می شوند. گاهی اوقات این تومورها بسیار بزرگ می شوند و باعث درد شدید شکم و پریود های شدید می شوند. در برخی موارد، این توده ها هیچ علائمی ندارند. فیبروم ها معمولا خوش خیم و غیر سرطانی هستند. لازم به ذکر است که علت فیبروم ناشناخته است.

فیبروم ها با نام های زیر نیز شناخته می شوند:

  • لیومیوم ها
  • غده های ماهیچه ای
  • فیبروئید ها

طبق تحقیقات به عمل آمده، بیش از ۸۰ درصد زنان تا سن ۵۰ سالگی به فیبروم رحم مبتلا می شوند و اکثر آنها هیچ علائمی نداشته و ممکن است متوجه آن نشوند.

انواع مختلف فیبروم

نوع فیبروم در خانم ها به محل آن بستگی دارد. انواع مختلف فیبروم ها به شرح زیر می باشند:

فیبروم اینترامورال یا داخل دیواره شایع ترین نوع فیبروم است. این فیبروم ها در دیواره عضلانی رحم ظاهر می شوند. فیبروم های اینترمورال می توانند بزرگ شوند و رحم را گشاد کنند.

فیبروم های ساب سروزال در قسمت بیرونی رحم تشکیل می شوند که به آن سروزا می گویند. این فیبروم ها ممکن است به اندازه ای بزرگ شوند که رحم شما را از یک طرف بزرگتر نشان دهند.

تومور های ساب سروزال می توانند یک ساقه ایجاد کنند.  این ساقه ی باری در حقیقت پشتیبان توده است. در این شرایط فیبروم ها به عنوان فیبروم های ساقه دار شناخته می شوند.

این نوع فیبروم ها در لایه ماهیچه ای میانی یا میومتر رحم شما ایجاد می شوند و نسبت به سایز تومور ها شایع نیستند.

چه عواملی بر ایجاد فیبروم ها اثر گذار است؟

اگرچه دلیل ایجاد فیبروم مشخص نیست اما عوامل متعددی هستند که بر شکل گیری آنها تاثیر گذارند. این عوامل عبارتند از:

هورمون ها

استروژن و پروژسترون هورمون هایی هستند که توسط تخمدان ها تولید می شوند. این هورمون ها باعث می شوند که پوشش داخلی رحم در طول هر چرخه قاعدگی بازسازی شود و ممکن است رشد فیبروم ها را تحریک کند.

پیشینه ی خانوادگی

فیبروم ها می توانند ارثی باشند. اگر مادر، خواهر یا مادربزرگ شما سابقه این بیماری را داشته باشد، ممکن است شما نیز به آن مبتلا شوید.

بارداری

بارداری سبب افزایش تولید استروژن و پروژسترون در بدن می شود. به همین دلیل فیبروم ها ممکن است در دوران بارداری به سرعت رشد کنند.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به فیبروم ها هستند؟

زنان در صورت داشتن یک یا چند مورد از عوامل خطرناک زیر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فیبروم هستند:

بارداری

سابقه ی بیماری در خانواده

سن ۳۰ سال یا بیشتر

اضافه وزن

علائم فیبروم رحم

علائم فیبروم به تعداد توده ها  و همچنین محل و اندازه آنها بستگی دارد. به عنوان مثال، فیبروم های ساب موکوزال ممکن است باعث خونریزی شدید قاعدگی و مشکل در بارداری شوند. اگر تومور شما بسیار کوچک باشد یا در حال یائسگی باشید، احتمالا علائمی نداشته باشید. فیبروم ها ممکن است در طول یائسگی و بعد از آن کوچک شوند. چرا که در یائسگی سطح استروژن و پروژسترون یعنی هورمون هایی که رشد فیبروم را تحریک می کنند، کاهش میابند.

بیشتر بخوانید: یائسگی زودرس

علائم فیبروم رحم

  • خونریزی شدید بین یا در طول قاعدگی که با لخته شدن خون همراه است.
  • درد در لگن و کمر
  • افزایش دردهای قاعدگی
  • افزایش ادرار
  • درد در هنگام مقاربت
  • قاعدگی که بیشتر از حد معمول طول بکشد
  • فشار یا درد زیر شکم
  • ورم شکم

تشخیص فیبروم رحم

برای تشخیص دقیق، باید به متخصص زنان مراجعه کنید تا معاینه لگن انجام شود سپس از این معاینات برای بررسی وضعیت، اندازه و شکل رحم شما استفاده می شود. همچنین ممکن است به آزمایشات دیگری نیاز داشته باشید که عبارتند از:

سونوگرافی

سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از رحم شما بر روی صفحه نمایش استفاده می کند. این تصاویر به پزشک شما ساختارهای داخلی و فیبروم های موجود را نشان می دهد. سونوگرافی ترانس واژینال، که در آن پروب فرا صوت وارد واژن می شود، ممکن است تصاویر واضح تری ارائه دهد چرا که از فاصله ی کمتری از رحم عکسبرداری میشود.

ام آر آی لگن

این آزمایش تصویربرداری عمیقی  از رحم است که تخمدان‌ها و سایر اندام‌های لگنی شما را نشان می دهد.

درمان فیبروم رحم

پزشک شما بر اساس سن، اندازه فیبروم ها و سلامت کلی یک برنامه درمانی برای شما در نظر می گیرد که ممکن است ترکیبی از چند روش درمانی باشد.

بیشتر بخوانید: زخم دهانه رحم

راهکارهای درمانی خانگی و طبیعی

برخی راهکارهای خانگی و طبیعی می توانند تاثیرات مثبتی بر فیبروم ها بگذارند. این راهکارها عبارتند از:

  • طب سوزنی
  • یوگا
  • ماساژ
  • استفاده از گرما برای گرفتگی عضلات (در صورت خونریزی شدید از قرار گرفتن در معرض گرما خودداری کنید)

مصرف داروها

برای کوچک کردن فیبروم  ممکن است داروهایی برای تنظیم سطح هورمون شما تجویز شود.

آگونیست های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH) مانند لوپرولید (لوپرون)، باعث کاهش سطح استروژن و پروژسترون شما می شود. این امر در نهایت قاعدگی را متوقف کرده و فیبروم ها را کوچک می کند.

عومل دیگری که می توانند به کنترل خونریزی و درد کمک کنند، اما فیبروم ها را کوچک یا از بین نمی برند، عبارتند از:

  • یک دستگاه داخل رحمی (IUD) که هورمون پروژسترون را آزاد می کند
  • مسکن های ضد التهابی بدون نسخه (OTC) مانند ایبوپروفن
  • قرص های ضد بارداری

نتیجه گیری

اگر شما فیبروم رحم دارید و یا یکی از اعضای خانواده شما به این بیماری مبتلا هستند بهتر است همواره تحت معاینه بهترین متخصص زنان و زایمان باشید تا در صورت ابتلا به این بیماری هر چه زود تر مطلع شوید.

دکتر ویدا ناجی

جراح و متخصص زنان، زایمان و نازایی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

سه + 10 =